آموزش عبارت‌های اسمی در انگلیسی (گرامر با مثال) | 5 نوع رایج

آموزش عبارت‌های اسمی در انگلیسی (گرامر با مثال)

عبارت‌های اسمی در انگلیسی نوعی subordinate clause – dependent clause هستند که به عنوان اسم در جمله عمل می‌کند. بیشتر اوقات عبارت‌های اسمی در انگلیسی با relative clause ها مانند what یا whatever شروع می‌شوند. در این مثال،

“I like who you are.”

عبارت اسمی  who you are به عنوان یک اسم عمل می‌کند؛ به خصوص مفعول مستقیم برای فعل like. 

عبارت‌های اسمی در انگلیسی جملاتی پیشرفته در نظر گرفته می‌شوند زیرا ممکن است کمی گیج کننده باشند. بنابراین در این مطلب، قوانین نحوه‌ی استفاده صحیح را پوشش می‌دهیم. اما ابتدا، بیایید نگاهی عمیق‌تر به این سوال بیندازیم، عبارت‌های اسمی در انگلیسی چیست؟

عبارت‌های اسمی در انگلیسی چیست؟

یک عبارت اسمی (Noun clause) به این دلیل نام خود را می‌گیرد که صرفاً عبارتی است که مانند یک اسم عمل می‌کند. Clause هر گروهی از کلمات است که هم فاعل و هم فعل را شامل می‌شود، اما عبارت‌های اسمی در انگلیسی نوع خاصی از جمله هستند که subordinate clause نامیده می‌شود، که به عنوان dependent clauses نیز شناخته می‌شود. subordinate clause ها به تنهایی قابل استفاده نیستند و باید به یک independent clause بپیوندند. این بدان معناست که جملات دارای عبارت‌های اسمی همیشه حداقل دو فعل خواهند داشت (زیرا آن‌ها همیشه دو عبارت دارند). بیایید به یک مثال عبارت اسمی نگاه کنیم:

Whoever wrote the graffiti needs grammar lessons.

این جمله دو عبارت دارد: یک independent clause و یک عبارت اسمی. عبارت اسمی “whoever wrote the graffiti” است. این گروه از کلمات با هم به عنوان یک اسم واحد کار می‌کنند و شامل یک فاعل (whoever) و یک فعل (نوشت) هستند. 

اینجاست که کمی مشکل می‌شود. عبارت اسمی “whoever wrote the graffiti” نیز فاعل independent clause است. فعل جمله واره‌ی مستقل needs و مفعول مستقیم آن grammar lessons است.

فرض کنید عبارت اسمی شخصی به نام Cody است. به عبارت دیگر، Cody wrote the graffiti. می‌توانیم جمله اول را به این صورت بازنویسی کنیم:

Cody needs grammar lessons.

اساساً، عبارت اسمی “whoever wrote the graffiti” جایگزین فردی به نام”Cody” می‌شود. عبارت اسمی درست مانند اسم فردی که نشان می‌دهد عمل می‌کند، اما با وارد کردن یک فعل جدید به جمله، جزئیات بیشتری را ارائه می ‌هد

چگونه از عبارت‌های اسمی در انگلیسی استفاده کنیم؟ 

عبارت‌های اسمی اغلب در نقش‌های زیر به کار می‌روند:

• subject

• direct object

• indirect object

• prepositional object

• predicate nominative

عبارت‌های اسمی در انگلیسی به طور کامل جایگزین اسم‌های فردی در یک جمله می‌شوند، صرف نظر از اینکه جمله واره‌های اسمی چقدر طولانی هستند یا چند کلمه دارند. به عنوان مثال، بیایید به یک جمله بدون عبارت اسمی نگاه کنیم:

My dog eats things.

اگر بخواهیم جزئیات بیشتری ارائه دهیم، می ‌وانیم اسم چیزها را با یک جمله واره‌ی اسمی توصیفی‌ جایگزین کنیم. عبارت‌های اسمی نه تنها حاوی یک فعل اضافی برای جزئیات بیشتر هستند، بلکه می‌توانند کلمات دیگری مانند قید و عبارات اضافه را نیز شامل شوند: 

My dog eats whatever falls on the floor.

توجه کنید که چگونه عبارت اسمی جدید ما فاعل (whatever) و فعل (falls) خاص خود را دارد. این‌ها با فاعل جمله واره‌ی مستقل (my dog) و فعل (eats) متفاوت است. عبارت اسمی همچنین حاوی عبارت “on the floor” است که اطلاعات بیشتری را ارائه می‌دهد. مهم نیست که چه تعداد کلمه یا عبارات در آن وجود دارد، عبارت اسمی همچنان فقط به عنوان یک اسم واحد عمل می‌کند و جایگزین things می‌شود.

عبارت‌های اسمی در انگلیسی با چه چیزی شروع می‌شوند؟

اگر بدانید که با چه چیزی شروع می‌شوند، عبارت‌های اسمی در انگلیسی به راحتی قابل تشخیص هستند. عبارت‌های اسمی در انگلیسی می‌توانند با relative pronoun ها و indefinite conjunction  ها شروع شوند. در اینجا لیستی از کلمات متداول وجود دارد که عبارت‌های اسمی در انگلیسی را شروع می‌کنند تا به شما کمک کند هنگام خواندن آن‌ها را شناسایی کنید یا هنگام نوشتن از آن‌ها استفاده کنید:

Relative pronouns

• who

• what

• where

• when

• why

• how

• that

• which

Indefinite relative pronouns

• whoever

• whomever

• whatever

• wherever

• whenever

• whichever

Subordinating conjunctions

• if

• whether

مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی

• مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی: Subject

فاعل، شخص یا چیزی است که عمل اصلی را در جمله انجام می‌دهد. فاعل معمولاً در ابتدای جمله می‌آید:

• Whoever wins the race gets the trophy.
• Whichever you pick is fine with me.

• مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی: Direct Object

مفعول مستقیم اسمی است که عمل افعال متعدی را دریافت می‌کند:

• I couldn’t see whether it was day or night.
• The chess player didn’t know if they could win.

•  مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی: Indirect Object

در جملات دارای افعال متعدی، مفعول غیر مستقیم مفعول مستقیم را دریافت می‌کنند. آن‌ها معمولاً بین فعل و مفعول مستقیم قرار می‌گیرند:

• She told whoever would listen her sad story.
• Look for open teammates; don’t just pass whoever is closest the ball.

•  مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی: Prepositional Object

اسم‌ها به عنوان مفعول به حروف اضافه مانند on، about یا for عمل می‌کنند. حرف اضافه و مفعول آن با هم یک prepositional phrase تشکیل می‌دهند:

• Our suspect depends on who owns the murder weapon.
• The people want to hear about why you’re running for congress.

•  مثال‌های عبارت‌های اسمی در انگلیسی: Predicate nominative

اسم‌های predicate اسم‌هایی هستند که از افعال پیوند دهنده مانند be یا seem پیروی می‌کنند. به جای توصیف یک عمل مانند سایر افعال، افعال پیوند دهنده موضوع را توصیف می‌کنند: 

• Is this what you wanted?
• His reason for being late was that his cat got sick.

Relative pronoun ها را در نظر داشته باشید که اغلب اختیاری است و می‌توان آن را از جمله حذف کرد. در مثال بعدی فرض شده اما بیان نشده است: 

• His reason for being late was (that) his cat got sick.

انگلیش توربو

زبان رو به‌صورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.