توربو، جدیدترین روش برای یادگیری زبان بدون نياز به كتاب و جزوه، از مبتدی تا پیشرفته مناسب برای همه افراد در همه سنین
آموزش زبان انگلیسی
زمان افعال تغییرات یا اضافات به افعال برای نشان دادن زمان انجام عمل هستند: در گذشته، حال یا آینده. عبارت زمان افعال نیز برای جنبه‌های دستوری استفاده می‌شود که جزئیات بیشتری در مورد مدت یا زمان انجام یک عمل اضافه می‌کند. هنگامی که چهار جنبه دستوری را با گذشته، حال و آینده ترکیب می‌کنید، در نهایت به دوازده زمان فعل در انگلیسی می‌رسید.
زمان افعال برای صحبت صحیح در انگلیسی ضروری هستند، اما استفاده از تمام اشکال و عملکردهای مختلف، ممکن است گیج کننده باشند. در این مطلب، مروری سریع بر زمان افعال انگلیسی، از جمله زمان استفاده از آن‌ها و نحوه‌ی ساختن آن‌ها، و مثال‌های فراوانی از زمان فعل در انگلیسی ارائه می‌دهیم.
زمان فعل در انگلیسی نشان می‌دهد که یک عمل چه زمانی انجام شده است و همچنین مدت زمان وقوع آن چه زمانی است.
همچنین جنبه‌های دیگری وجود دارد که جزئیات بیشتری را ارائه می‌دهد، مانند مدت زمانی که عمل رخ داده است، کدام اقدامات ابتدا اتفاق افتاده است یا اینکه آیا یک عمل گذشته بر زمان حال تأثیر دارد یا خیر. این جنبه‌های دستوری عبارت‌اند از زمان ساده، زمان کامل، زمان استمراری و زمان کامل استمراری.
زمان استاندارد در زبان انگلیسی زمان حال است که معمولاً فقط شکل ریشه فعل است. زمان گذشته و آینده اغلب نیاز به تغییر یا اضافات به فرم ریشه دارند، مانند پسوند –ed برای زمان گذشته و فعل مودال will برای آینده.
با این حال، برای هر یک از زمان‌های گذشته، حال و آینده، چهار جنبه مختلف وجود دارد که جزئیات بیشتری را اضافه می‌کند. به عنوان مثال، زمان‌های استمراری نشان می‌دهد که یک عمل در حال انجام است. می‌توان از آن در حال (او در حال خوابیدن است)، گذشته (او در خواب بود) یا آینده (او در خواب خواهد بود) استفاده کرد.
گذشته، حال و آینده تقسیمات اصلی زمان در زبان انگلیسی هستند. زمان حال نمایانگر اعمالی است که اکنون اتفاق می‌افتد، در حالی که زمان گذشته نمایانگر اعمالی است که قبلا اتفاق افتاده‌اند و زمان آینده اعمالی را توصیف می‌کند که بعدا اتفاق خواهند افتاد.
زمان ساده یک جنبه دستوری است که به اشکال عادی زمان های گذشته، حال و آینده اشاره دارد – هیچ چیز جالبی نیست! برخلاف سایر زمان‌ها، هیچ اطلاعات جدیدی اضافه نمی‌کند. درست مانند نام خود، زمان‌های ساده ساده‌ترین شکل را دارند و کمترین قوانین را دارند.
تعریف زمان کامل کمی پیچیده‌تر است. برای اقداماتی استفاده می‌شوند که به سایر نقاط زمانی مرتبط هستند، اعم از تکمیل شده یا در حال انجام؛ مانند:
I have played soccer since I was a child.
در این مثال، زمان کامل نشان می‌دهد که عمل به طور مداوم در گذشته رخ داده است و هنوز هم در حال اتفاق می‌افتد.
I played soccer when I was a child.
بر خلاف مثال قبلی، زمان گذشته ساده نشان می‌دهد که عمل فقط در گذشته رخ داده است و هیچ ارتباطی با زمان حال ندارد.
زمان‌های کامل از صرف فعل کمکی have با past participle فعل اصلی استفاده می‌کنند.
ما از زمان‌های استمراری برای اعمال یا اعمالی که مدتی قبل از اتمام اتفاق می‌افتند، استفاده می‌کنیم؛ مانند:
They are studying all night means the studying lasts many hours before it’s finished.
لطفاً توجه داشته باشید که معمولاً از زمان استمراری با افعال stative استفاده نمی‌کنیم؛ مانند:
like want, love, have و need.
وقتی زمان کامل و استمراری را با هم ترکیب می‌کنید، زمان استمراری کامل به دست می‌آید. این معمولاً درست مانند زمان کامل استفاده می‌شود، با این تفاوت که اقدامات مداومی را که در یک دوره زمانی اتفاق می‌افتند توصیف می‌کند.
در ساخت زمان کامل استمراری از صرف فعل کمکی have، فعل کمکی been(be) و present participle استفاده می‌شود.
Past |
Present |
Future |
|
Simple |
I helped my neighbor yesterday. | I help my neighbor every day. | I will help my neighbor tomorrow. |
Perfect |
I had helped my neighbor clean his attic before I fixed his car. | I have helped my neighbor too much this week. | I will have helped my neighbor a hundred times by the end of the month. |
Continuous |
I was helping my neighbor when he brought me iced tea. | I am helping my neighbor while he fixes up his house. | I will be helping my neighbor next month when he moves. |
Perfect continuous |
I had been helping my neighbor for a year before he finally thanked me. | I have been helping my neighbor since I moved in. | I will have been helping my neighbor for a year next month. |
در ادامه هر یک را به اختصار شرح خواهیم داد.
ما از گذشته ساده برای نشان دادن اقدامات انجام شده در گذشته، بدون تاکید اضافی استفاده می‌کنیم.
نکته: برای افعال با قاعده (Regular verbs)، زمان گذشته ساده را با اضافه کردن پسوند –ed به انتهای فعل تشکیل می‌دهیم یا فقط –d اگر فعل زمان گذشته به e ختم شود)
اما مراقب افعال زمان گذشته بی‌قاعده (Irregular verbs) باشید؛ چرا که از قوانین عادی پیروی نمی‌کنند و از اشکال منحصر به فرد خود برای زمان گذشته دارند. مانند:
Go ——-> Went
Regular verbs: I picked up the glass, but it dropped from my hand.
Irregular verbs: This morning I went to the store, but I forgot the milk.
[had] + [past participle]
اگر در مورد دو عمل متفاوت در گذشته صحبت کنید و بخواهید نشان دهید که یکی قبل از دیگری اتفاق افتاده است، چه؟ گذشته کامل، همچنین به عنوان Pluperfect شناخته می‌شود، نشان می‌دهد که یک عمل گذشته زودتر از دیگری اتفاق افتاده است؛ مانند:
She had arrived at the office before she realized it was Sunday.
I ran to my car when I noticed my wife had left already.
[was/were] + [present participle]
از گذشته استمراری برای نشان دادن یک عمل در حال انجام در گذشته استفاده کنید، به خصوص اگر عمل با عمل دیگری قطع شده باشد. همچنین برای اعمال معمولی که در گذشته اتفاق افتاده است، اما نه در حال، استفاده می‌شود. معمولاً با قیدهایی مانند always یا عبارات قیدی (مانند all the time) استفاده می‌شود.
My dog was whimpering in his sleep when the TV woke him up.
As kids, my friends and I were always getting into trouble.
[had] + [been] + [present participle]
زمان گذشته کامل استمراری دقیقاً مانند زمان گذشته کامل استفاده می‌شود، با این تفاوت که به‌جای وقوع یک‌باره، اعمال جاری را که در گذشته اتفاق افتاده‌اند، توصیف می‌کند. اغلب برای اتصال آن به یک عمل گذشته دیگر با کلمات When، Until و Before استفاده می‌شود.
Before he got his first job as a writer, he had been working as a proofreader.
I had been living on my friend’s couch for a year until they kicked me out.
حال ساده ابتدایی‌ترین زمان انگلیسی است. برای اعمال فردی یا اعمال معمولی در حال حاضر استفاده می‌شود.
اغلب حال ساده فقط base form است بدون تغییر یا اضافات. استثنای اصلی در این مورد زمانی است که فاعل سوم شخص و مفرد باشد. در این حالت پسوند –s را اضافه می‌کنید. اگر فعل به o، ch، sh، th، ss، gh یا z ختم شود، -es اضافه کنید. اگر فعل به صامت و y ختم می‌شود (و فاعل سوم شخص مفرد است)، y را به –ies را اضافه کنید.
Today I feel like a million bucks!
My brother carries the groceries while my sister stays on the couch.
[have/has] + [past participle]
اگرچه بسیار رایج است، اما زمان حال کامل یکی از دشوارترین زمان های فعل انگلیسی است. کاربردهای آن عبارت‌اند از:
علاوه بر این، افعال انگلیسی در حال کامل را می‌توان برای تاکید بر اهمیت یک عمل تکمیل شده، به ویژه کاری که در طول زمان اتفاق افتاده است، استفاده کرد.
We have tricked him every April Fool’s Day since we were kids.
My niece has grown so much this year!
[am/is/are] + [present participle]
از حال استمراری برای نشان دادن یک عمل در حال وقوع یا در آینده نزدیک استفاده کنید.
I am reading The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy for the fifth time!
We are eating pizza tonight.
[have/has] + [been] + [present participle]
حال کامل استمراری یک عمل مداوم در زمان حال را نشان می‌دهد که در گذشته آغاز شده است. اغلب برای تأکید بر طول زمان استفاده می‌شود.
We have been waiting for over an hour!
The team has been practicing nonstop for the tournament.
از آینده ساده برای اقداماتی استفاده کنید که هنوز اتفاق نیفتاده‌اند اما بعداً اتفاق خواهند افتاد. برای تشکیل آینده ساده، کافی است فعل مودال will را قبل از ریشه‌ی فعل اصلی قرار دهید. (توجه داشته باشید که اگر این عمل در آینده نزدیک اتفاق می‌افتد، می‌توانید به جای آن از حال استمراری استفاده کنید.)
She will be president one day.
I will not go to the wedding without a date!
[will] + [have] + [past participle]
آینده کامل عملی را نشان می‌دهد که در آینده در زمان مشخصی کامل می‌شود. از آنجا که به زمان دیگری بستگی دارد، آینده کامل اغلب با کلماتی مانند by, before, at یا when استفاده می‌شود.
[will] + [be] + [present participle]
از زمان آینده استمراری برای اقدامات آینده که در یک دوره زمانی اتفاق می‌افتند، استفاده کنید، به خصوص زمانی که زمان خاصی ذکر شده است. زمان آینده استمراری نیز اطمینان و احتمال بیشتری را نسبت به آینده ساده نشان می‌دهد.
By this time tomorrow, I will be drinking margaritas on the beach.
We will be attending a meeting from noon until 3 p.m.
[will] + [have] + [been] + [present participle]
آينده كامل استمراري کنش‌هاي در حال انجام آينده را به تصوير مي‌کشد که تا يک نقطه خاص ادامه مي‌يابد. مانند آینده کامل و آینده استمراری، با زمان مشخصی استفاده می‌شود.
In ten minutes, my parents will have been waiting in traffic for four hours.
I will have been eating healthy for a whole year by September.
زبان رو به‌صورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.
درصد مطالعه مقاله
