گذشته کامل در زبان انگلیسی که به آن pluperfect نیز میگویند، یک زمان فعل است که برای صحبت در مورد چیزی که قبل از اتفاق دیگری رخ داده است استفاده میشود. تصور کنید یک روز صبح از خواب بیدار میشوید و برای گرفتن روزنامه بیرون میروید. در راه بازگشت به داخل، متوجه پیامی مرموز میشوید که روی در ورودی خانهتان خط خورده است: « Tootles was here». وقتی بعداً این داستان را برای دوستان خود تعریف میکنید، این لحظه را چگونه توصیف میکنید؟ شما ممکن است چیزی شبیه به:
دوستان شما علاوه بر اینکه از طرف شما خشمگین میشوند، میتوانند بفهمند که توتلز در نقطهای از گذشته قبل از اینکه امروز صبح کارهای دستی آنها را دیدید، در را دیوارنویسی کرد، زیرا شما از زمان Past perfect برای توصیف این عمل ناشایست استفاده کردهاید.
فرمول زمان گذشته کامل در زبان انگلیسی had + [past participle] است. فرقی نمیکند موضوع مفرد یا جمع باشد، فرمول تغییر نمیکند.
پس تفاوت بین گذشته کامل در زبان انگلیسی و گذشته ساده چیست؟ وقتی در مورد نقطهای در گذشته صحبت میکنید و میخواهید به رویدادی اشاره کنید که حتی زودتر اتفاق افتاده است، استفاده از زمان Past perfect به شما امکان میدهد توالی وقایع را منتقل کنید. همچنین واضحتر و خاصتر است. تفاوت این دو جمله را در نظر بگیرید:
این یک تفاوت ظریف است، اما جمله اول عمل توتلز در استفاده از رنگ قابل شستشو را به لحظه خاصی از زمان مرتبط نمیکند. شنوندگان ممکن است آن را اینگونه تعبیر کنند: « We were relieved that Tootles was in the habit of using washable paint.». در جمله دوم، زمان Past perfect روشن میکند که شما در مورد یک نمونه خاص از استفاده از رنگ قابل شستشو صحبت میکنید.
زمان دیگری برای استفاده از زمان Past perfect زمانی است که در حال بیان یک شرط و نتیجه هستید:
گذشته کامل در زبان انگلیسی در قسمتی از جمله که شرط را توضیح میدهد (if-clause) استفاده میشود.
اغلب هنگام نوشتن، دلیل استفاده از یک فعل در زمان Past perfect این است که نشان دهیم عملی که آن را توصیف میکند قبل از اعمال دیگر، در همان جمله یا کارهای قبل، که توسط افعالی در زمان گذشته ساده توصیف میشوند، اتفاق افتاده است. نوشتن یک پاراگراف کامل با هر فعل در زمان گذشته به طور کلی غیر ضروری است، زیرا زمانی که زمان قبلی را تعیین کردید، میتوانید به توصیف آن زمان قبلی در گذشته ساده ادامه دهید و خوانندگان متوجه خواهند شد که این عمل چه زمانی اتفاق میافتد.
در جمله اول، شما به وضوح زمانی را مشخص میکنید که قبل از صبح امروز صبح را با استفاده از زمان Past perfect در آن متوجه شده بودید و فکر کرده بودید. سپس، در جمله دوم، میتوانید به گذشته ساده برگردید و درک کنید که هنوز به آن زمان قبلی هفته گذشته اشاره میکنید.
زمانی که نمیخواهید دنبالهای از رویدادهای گذشته را منتقل کنید، از گذشته کامل در زبان انگلیسی استفاده نکنید. اگر دوستانتان بپرسند که امروز صبح به جز کشف گرافیتی چه کار دیگری انجام دادید، اگر بگویید:
آنها احتمالاً منتظر خواهند بود تا شما آنچه را که بعداً اتفاق افتاد ادامه دهید، زیرا استفاده از زمان Past perfect به این معنی است که اقدام شما برای تمیز کردن درب قبل از وقوع اتفاق دیگری رخ داده است. «چیز دیگری» همیشه نباید به صراحت ذکر شود، اما زمینه باید آن را روشن کند. در این مورد هیچ زمینهای وجود ندارد، بنابراین زمان Past perfect معنا ندارد.
منفی کردن گذشته کامل در زبان انگلیسی ساده است! این فرمول به شما کمک میکند:
had + not + [past participle]
فرمول پرسیدن سوال در زمان گذشته کامل had + [subject] + [past participle] است.
Infinitive | Past Perfect | Negative |
to ask | had asked | had not asked |
to work | had worked | had not worked |
to call | had called | had not called |
to use | had used | had not used |
Infinitive | Past Perfect | Negative |
to be | had been | had not been |
to have | had had | had not been |
to do | had done | had not done |
to say | had said | had not said |
to get | had gotten*
یا had got |
had not gotten*
یا han not got |
to make | had made | had not made |
to go | had gone | had not gone |
to take | had taken | had not taken |
to see | had seen | had not seen |
to come | had come | had not come |
زبان رو بهصورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.