[epcl_box type=”information”]آرتیکل در انگلیسی کلماتی هستند که یک اسم را خاص یا نامشخص تشخیص می‌دهند.[/epcl_box]
به مثال‌های زیر توجه کنید:
After the long day, the cup of tea tasted particularly good.
After a long day, a cup of tea tastes particularly good.
[epcl_box type=”information”]انگلیسی دو نوع آرتیکل دارد: معین (Definite article) و نامعین (Indefinite article).[/epcl_box]
بیایید اکنون آن‌ها را با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار دهیم.
Definite article کلمه‌ی the است. معنای یک اسم را به یک چیز خاص محدود می‌کند. به عنوان مثال، دوست شما ممکن است بپرسد: “Are you going to the party this weekend? ” Definite article به شما می‌گوید که دوست شما به مهمانی خاصی اشاره می‌کند که هر دوی شما قبلاً درباره آن می‌دانید. Definite article را می‌توان با اسامی مفرد، جمع یا غیرقابل شمارش استفاده کرد. در زیر چند نمونه از Definite article آورده شده است:
Please give me the hammer.
Please give me the red hammer; the blue one is too small.
Please give me the nails.
Please give me the large nail; it’s the only one strong enough to hold this painting.
Please give me the hammer and the nails.
Indefinite article دو شکل دارد. زمانی که قبل از کلمه‌ای که با حرف صامت (Consonant) شروع می‌شود، کلمه a به کار می‌رود. حرف تعریف an قبل از کلمه‌ای که با مصوت (Vowel) شروع می‌شود، قرار می‌گیرد. Indefinite article نشان می‌دهد که اسم به یک ایده یا دسته کلی از یک چیز اشاره دارد تا یک چیز خاص.
به عنوان مثال، ممکن است از دوست خود بپرسید: “?Should I bring a gift to the party” دوست شما متوجه می‌شود که شما در مورد نوع خاصی از هدیه یا کالای خاصی سوال نمی‌کنید. دوستتان به شما می‌گوید: I am going to bring an apple pie. باز هم، Indefinite article نشان می‌دهد که او در مورد یک پای سیب خاص صحبت نمی‌کند. دوست شما احتمالاً هنوز هیچ پایی ندارد. این حروف تعریف فقط با اسم‌های مفرد ظاهر می‌شود. مثال‌های زیر کاربرد آن‌ها را مشخص می‌کند:
Please hand me a book; any book will do.
Please hand me an autobiography; any autobiography will do.
چند استثنا در قاعده کلی استفاده از کلمات قبل که با صامت شروع می‌شوند و قبل از کلماتی که با مصوت شروع می‌شوند وجود دارد. به عنوان مثال، حرف اول کلمه honest یک حرف بی‌صدا است، اما تلفظ نمی‌شود. با وجود املای آن، کلمه honest با صدای مصوت شروع می‌شود. بنابراین از an استفاده می‌کنیم. برای توضیح این مفهوم، جمله مثال زیر را در نظر بگیرید
My mother is a honest woman.
My mother is an honest woman.
به همین ترتیب، هنگامی که حرف اول یک کلمه مصوت است اما با صدای صامت تلفظ می‌شود، مانند جمله نمونه زیر از a استفاده کنید. به عبارت دیگر، اگر کلمه شما با صدای “یو” شروع شود. مانند: unique, Europe, University.
She is an United States senator.
She is a United States senator.
این برای acronym ها و سَرواژه‌ها نیز صادق است:
an LCD display, a UK-based company, an HR department, a URL.
گاهی اوقات یک آرتیکل اسمی را تغییر می‌دهد که با یک صفت نیز اصلاح می‌شود. ترتیب کلمات معمول به صورت زیر است:
article + adjective + noun
اگر Indefinite article است، از a یا a بر اساس کلمه‌ای که بلافاصله بعد از آن است استفاده کنید. مثال های برای درک بهتر در نظر بگیرید:
Eliza will bring a small gift to Sophie’s party.
I heard an interesting story yesterday.
اسم‌های غیرقابل شمارش، اسم‌هایی هستند که شمارش آن‌ها غیرممکن است(به مطلب ما راجع‌به اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید: مفاهیم ناملموس (مانند information, animal husbandry, wealth)، یا مجموعه‌ای از چیزهایی که به عنوان یک کل در نظر گرفته می‌شوند (مانند jewelry, equipment, the working class) یا موارد فیزیکی (به عنوان مثال، milk, sand, air). اگرچه اکثر این اسم‌ها مفرد هستند، اما به دلیل اینکه به چیزهایی اشاره می‌کنند که قابل جداسازی و شمارش نیستند، هرگز an یا a را نمی‌گیرند. با این حال، اسم‌های غیرقابل شمارش را می‌توان با صفت‌های نامعین مانند some تغییر داد. مثال:
Please give me a water. ❌
آب یک اسم غیرقابل شمارش است و نباید با a استفاده شود:
Please give me some water. ✅
اگر آب را بر حسب واحد قابل شمارش توصیف می‌کنید (مانند bottle)، می‌توانید از Indefinite article برای اصلاح واحد استفاده کنید؛ مانند:
Please give me a bottle of water.
Please give me an ice.
Please give me an ice cube.
Please give me some ice.
توجه داشته باشید که برخی از اسم‌ها می‌توانند قابل شمارش یا غیرقابل شمارش باشند (به عنوان مثال، hair، noise، time):
We need a light in this room.
We need some light in this room.
ضمایر ملکی – کلماتی مانند his, my, our, its, her و them- می‌توانند به شما کمک کنند که در مورد موارد خاص یا غیر اختصاصی صحبت کنید. همانطور که دیدیم، آرتیکل‌ها نیز ویژگی را نشان می‌دهند. اما اگر هر دو ضمیر ملکی و ارتیکل در انگلیسی را با هم استفاده کنید، خوانندگان سردرگم می‌شوند. آتیکل‌ها نباید با ضمایر استفاده شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:
Why are you reading the my book?
The و my نباید با هم استفاده شوند، زیرا هر دو یک اسم را شناسایی می‌کنند. در عوض، بسته به معنای مورد نظر، یکی دیگری را انتخاب کنید:
Why are you reading the book?
Why are you reading my book?
گاهی اوقات، آرتیکل‌ها به طور کلی قبل از اسامی خاص حذف می‌شوند. در این موارد، آرتیکل ضمنی است اما در واقع وجود ندارد. این آرتیکل ضمنی گاهی اوقات “Zero article” نامیده می‌شود. اغلب، آرتیکل در انگلیسی قبل از اسمی که به یک ایده انتزاعی اشاره می‌کند حذف می‌شود. به نمونه‌های زیر توجه کنید:
Let’s go out for a dinner tonight.
Let’s go out for dinner tonight.
The creativity is a valuable quality in children.
Creativity is a valuable quality in children.
نکته: پیش از بسیاری از زبان‌ها و ملیت‌ها آرتیکل استفاده نمی‌شود:
I studied the French in high school for four years.
I studied French in high school for four years.
نکته: رشته‌های ورزشی و دانشگاهی نیازی به آرتیکل ندارند:
I like to play the baseball.
I like to play baseball.
My sister was always good at the math.
My sister was always good at math.
در این مطلب نکاتی راجع‌به آرتیکل در زبان انگلیسی آورده شد تا شما با تمامی نکات آشنا شوید و از اشتباهات احتمالی جلوگیری کنید.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است، و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز، و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد،
درصد مطالعه مقاله