افعال کمکی در زبان انگلیسی، که به عنوان helper verbs یا auxiliary verbs نیز شناخته می‌شوند، افعال فرعی هستند که از فعل اصلی جمله برای برقراری ارتباط مفاهیم دستوری پیچیده مانند جنبه‌های زمان یا حالت پشتیبانی می‌کنند. به عنوان مثال، در این جمله، “.I have finished the report”، فعل کمکی have از فعل اصلی finish پشتیبانی می‌کند.

افعال کمکی در زبان انگلیسی ممکن است گیج کننده باشند، بنابراین هر آنچه را که باید بدانید را در زیر توضیح می‌دهیم. نمونه‌هایی از افعال کمکی در زبان انگلیسی را به اشتراک می‌گذاریم و توضیح می‌دهیم که چه زمانی و چگونه از آن‌ها استفاده کنید. 

افعال کمکی در زبان انگلیسی (Auxiliary verbs)

افعال کمکی در زبان انگلیسی افعالی هستند که در یک جمله بعد از فعل اصلی نقش حمایتی دارند. آن‌ها عمدتاً برای ایجاد زمان‌های دستوری پیچیده، مانند زمان‌های perfect، که جنبه‌های مختلف زمان را نشان می‌دهند یا مدت زمان انجام یک عمل را نشان می‌دهند، استفاده می‌شوند.

•  حال ساده (بدون افعال کمکی):

I go to the zoo. 

• حال استمراری:

I am going to the zoo. 

• آینده‌ی کامل استمراری:

In September, I will have been going to the zoo for a year. 

در زیر فهرست کاملی از زمان‌هایی که از افعال کمکی در انگلیسی استفاده می‌کنند را پوشش می‌دهیم.

علاوه بر زمان و جنبه زمان، افعال کمکی نیز برای نشان دادن active یا passive بودن ضروری هستند و برای تاکید ویژه مانند سوالات question tags هستند.

You like the book, don’t you? 

I do like the book!

سه فعل کمکی اصلی be ،do و have هستند. با این حال، هر سه این موارد را می‌توان به طور جداگانه به عنوان افعال action نیز استفاده کرد. وقتی یکی از این افعال را می‌بینید، به دنبال فعل دوم بگردید تا مشخص کنید که آیا به عنوان یک فعل action یا یک فعل کمکی استفاده می‌شود: 

[action verb] .I did my homework already 

[فعل کمکی] .I did not want to go home

[action verb] .I have a selfie with Neil deGrasse Tyson

[فعل کمکی] .I have waited a long time for this 

علاوه بر سه فعل کمکی اصلی، نوع خاصی از فعل کمکی نیز وجود دارد که بر خلق و خوی دستوری تأثیر می‌گذارد. این افعال کمکی مودال نامیده می‌شوند و رفتار آن‌ها کمی متفاوت از سایر افعال کمکی است.(به مطلب ما راجع‌به افعال مدال سر بزنید.)

فعل کمکی مدال چیست؟

افعال کمکی مدال یا صرفاً افعال مدال حالت دستوری جمله را تغییر می‌دهند. این بدان معناست که شما می‌توانید از افعال مدال برای بیان معانی مختلف فعل اصلی استفاده کنید، مانند نشان دادن امکان (“.It might rain”)، توانایی (“.It can rain”)، ضرورت (“.It must rain”)، یا پیشنهاد (“.It should rain). علاوه بر این، فعل مدال will ل   (“It will rain.”) برای بیان تمام زمان‌های آینده ضروری است. 

هنگام استفاده از افعال مدال، فعل اصلی اغلب یا به صورت فاعل (ماضی یا حال، بسته به کاربرد) یا شکل مصدر بدون to، معروف به Bare infinitive، به خود می‌گیرد. در مثال‌های زیر توجه کنید که چگونه فعل اصلی وقتی با یک فعل کمکی استفاده می‌شود، ساختار خود را از دست می‌دهد (-s در پایان):

Jorgen skates backwards. 

Jorgen can skate backwards. 

یکی از تفاوت‌های اصلی بین افعال کمکی با سایر افعال مدال این است که افعال مدال توسط شخص جمع نمی‌شوند. فعل مدال ممکن است بدون توجه به فاعل یکسان بماند، برخلاف سایر افعال کمکی مانند have.

I may delete this later. 

She may delete this later. 

I have deleted this already. 

She has deleted this already. 

با این حال افعال کمکی در زبان انگلیسی هم می‌توانند برای زمان گذشته تغییر کنند. can تبدیل می‌شود به could، و will تبدیل به would (هنگامی که درباره آینده نسبت به گذشته بحث می‌کنیم).

When I was a kid, I could do somersaults without getting dizzy. 

I didn’t know when we met that she would become my wife. 

برای اطلاعات دقیق‌تر در مورد نحوه استفاده از آنها از جمله ساخت آنها در زمان های مختلف، می توانید مقاله اصلی در مورد افعال معین را که در بالا پیوند داده شده است بخوانید.

• افعال کمکی اصلی:

• be
• do 
• have

• افعال کمکی مدال:

• can
• could 
• dare
• may
• might
• must
• should
• will
• would

چه زمانی از افعال کمکی در انگلیسی برای زمان استفاده می‌کنیم؟

یکی از رایج‌ترین کاربردهای افعال کمکی در زبان انگلیسی، به ویژه be و have، ایجاد زمان‌های دستوری مختلف در نوشتار است. هر زمان مختلف جنبه متفاوتی از زمان را نشان می‌دهد، بنابراین با استفاده از افعال کمکی (Auxiliary verbs) می‌توانیم با دقت بیشتری ارتباط برقرار کنیم. در زیر زمان‌های مختلفی وجود دارد که از افعال کمکی استفاده می‌کنند.

زمان‌های آینده (will)

تمام زمان‌های آینده، از جمله زمان آینده ساده رویدادهایی را نشان می‌دهند که هنوز اتفاق نیفتاده‌اند اما بعداً اتفاق خواهند افتاد. بر خلاف زمان‌های گذشته و حال، زمان آینده به تنهایی از توافق فاعل و فعل (subject-verb agreement) پیروی نمی‌کند. به سادگی از فعل کمکی will قبل از شکل مصدر خالی (بدون to) فعل اصلی استفاده کنید:

She will be the first astronaut president of Mars. 

زمان‌های استمراری (be)

زمان‌های استمراری که زمان‌های progressive نیز نامیده می‌شوند، یک عمل در حال انجام را نشان می‌دهند که هنوز کامل نشده است. زمان حال استمراری یک عمل مداوم را نشان می‌دهد که اکنون درحال اتفاق افتادن است. زمان گذشته استمراری یک عمل در حال انجام در گذشته را نشان می‌دهد، مانند یک شرط یا رویداد قبلی که قطع شده است. زمان آینده استمراری یک عمل آینده را نشان می‌دهد که تاکنون ادامه خواهد داشت.

زمان‌های استمراری از فعل کمکی be همراه با present participle (شکل -ing) فعل اصلی استفاده می‌کنند

I am working in the shed. 

She was studying all night. 

They will be sleeping when you arrive. 

زمان‌های کامل (have)

زمان‌های کامل برای رویدادهایی استفاده می‌شود که قبلاً رخ داده‌اند، اما بعداً هنوز پیامدهای مهمی دارند. زمان حال کامل به اعمال کاملی اطلاق می‌شود که تا حد زیادی تأثیر می‌گذارد یا تا زمان حال ادامه می‌یابد. زمان گذشته کامل که به آن pluperfect نیز می‌گویند، یک رویداد گذشته را نشان می‌دهد که قبل از رویداد گذشته دیگری در همان جمله اتفاق افتاده است. زمان آینده کامل رویدادی را نشان می‌دهد که بعداً تکمیل می‌شود.

زمان‌های کامل از فعل کمکی have به همراه past participle فعل اصلی استفاده می‌کنند:

They have just finished class and are getting ready for recess. 

I had forgotten about the birthday party until I saw the calendar. 

By the time you get off work, the movie will have started already. 

زمان‌های استمراری کامل (be-have)

زمان‌های استمراری کامل، زمان‌های کامل و استمراری را ترکیب می‌کنند و در مواردی استفاده می‌شوند که هر دو اعمال می‌شوند. زمان حال کامل استمراری یک عمل در حال انجام را نشان می‌دهد که در گذشته شروع شده و هنوز در حال وقوع است. زمان گذشته کامل استمراری درست مانند زمان گذشته کامل اما برای اعمال مداوم استفاده می‌شود. زمان آینده کامل استمراری یک عمل در حال انجام را نشان می‌دهد که بعداً تکمیل می‌شود.

زمان‌های استمراری کامل از فعل کمکی have و past perfect و فعل کمکی be (been) همراه با present participle فعل اصلی استفاده می‌کنند:

I have been reading Moby Dick for months now.  

He had been working there for five years before he quit. 

Tomorrow, we will have been dating for an entire year. 

کاربردهای دیگر افعال کمکی (Auxiliary verbs) در زبان انگلیسی 

افعال کمکی در زبان انگلیسی فقط برای زمان فعل استفاده نمی‌شوند. آن‌ها همچنین نقش‌های حیاتی را در انواع عملکردهای دیگر در زبان انگلیسی که در زیر فهرست شده‌اند، ایفا می‌کنند.

موارد منفی (do)

در جملات منفی که از کلمه not استفاده می‌کنند، از فعل کمکی do همراه با مصدر فعل اصلی استفاده کنید:

She doesn’t understand algebra. 

We did not hear the bell.  

استفاده از کلمه منفی never نیازی به فعل کمکی ندارد: 

She never understands algebra.

Modality (افعال مدال) 

Modality به حالات دستوری متفاوتی که یک جمله می‌تواند داشته باشد اشاره دارد. در رابطه با افعال modal در گذشته به طور کامل پرداخته‌ایم، به این مطلب ما سر بزنید..

به طور خاص، افعال وجهی و حالتی این موقعیت‌ها را پوشش می‌دهند:

• likelihood
• possibility
• ability
• permission
• requests
• suggestions
• commands

جمع‌بندی 

در این مطلب تلاش شد تا نکات اصلی افعال کمکی در زبان انگلیسی همراه با مثال برای شما آورده شود تا بتوانید به راحتی از این افعال کمکی در گفتار و نوشتار خورد استفاده کنید بدون آنکه در کاربرد آن‌ها اشتباه کنید.

انگلیش توربو

زبان رو به‌صورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.