در ایران افراد بسیاری دغدغه یادگیری زبان انگلیسی را به منظور رسیدن به هدفهای مختلف دارند. اما این دغدغه فقط به مردم ایران خلاصه نمیشود. امروزه در سراسر جهان، یادگیری زبان برای کشورهایی که زبان اصلی آنها انگلیسی نیست از اولویت بالایی برخوردار است. طبق مقالهای که توسط سه استاد مطالعات و زبانشناسی (لوردانا پولزی، جو انگوری و ریتا ویلسون) منتشر شد، در جهان بیش از ٧٠٩٧ زبان مختلف وجود دارد که ٢۴۶۴ از آنها در معرض خطر انقراض هستند. با وجود چنین آماری چرا یادگیری زبان انگلیسی و چند زبان مطرح دیگر در راس اولویت سیستم یادگیری کشورهای مختلف قرار دارد؟ آیا با توجه به این مقاله، واقعا زبان تبدیل به ابزاری برای طرد اجتماعی شده است؟ در ادامه این مقاله قصد داریم به پاسخ این سوالات و اهمیت یادگیری زبان انگلیسی بپردازیم. با ما همراه باشید.
زبان را یک ابزار ارتباطی قدرتمند میتوان دانست که افراد مختلف با کمک آن میتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. در میان انواع زبانهای مختلف، تنها ٢٣ عدد از آنها به عنوان زبان برتر شناخته میشود و بیش از نیمی از مردم جهان با این زبانها صحبت میکنند.
اگر در نظر بگیریم زبان وسیلهای قدرتمند برای برقراری ارتباط با یکدیگر است، تا زمانی که در کشور خود مشغول زندگی و کار باشیم از این نظر به مشکلی برنخواهیم خورد. جنگهای جهانی، بازرگانی و برقراری ارتباط کشورها با یکدیگر جهت منافع مختلف، باعث افزایش اهمیت یادگیری یک زبان غالب شد.
به علت اهمیت این موضوع، کشورهای اروپایی در سیستم آموزشی خود، یادگیری دو زبان دیگر (به جز زبان اول آن کشور) را جز اولویتهای اصلی قرار دادند.
برای مهاجران که قصد مهاجرت به کشورهای اروپایی و آمریکایی را دارند، تسلط بر زبان انگلیسی به عنوان شرط اصلی جهت مجوز ورود در نظر گرفته شده است. طبق بررسیهای تجربی، برای استخدام مهاجران در شرکتهای خارجی، تسلط بر زبان انگلیسی در هنگام مصاحبه نقش تعیین کنندهای در تایید افراد برای دریافت سمت شغلی دارد. حتی کشورهای اروپایی مانند پرتغال یا آلمان که زبان اصلی آنها انگلیسی نیست برای ورود مهاجران به کشورهای خود شرط تسلط بر زبان انگلیسی را دارند. بنابراین میتوان گفت عدم تسلط بر این زبان به نوعی باعث طرد شدن افراد و منع ورود آنها به کشور مقصد میشود.
این موضوع بیانگر این امر است که اهمیت یادگیری زبان انگلیسی بالاتر از یادگیری زبان محلی آن کشور است. هرچند طبق بررسی تجربی، افراد مهاجر که مسلط به زبان انگلیسی هستند و به زبان رسمی کشور مقصد تسلطی نداشته باشند، در برقراری ارتباط اجتماعی با مشکلات متعددی مواجه میشوند. افراد مهاجر در صورتی که به زبان رسمی آن کشور نیز مسلط باشند بهتر میتوانند با افراد محلی آن کشور ارتباط برقرار کرده و در صورت داشتن مشکل راحتتر با کمک دیگران آن را رفع کنند. اما با این حال یادگیری زبان رسمی آن کشور در اولویت دوم برای مهاجران قرار دارد.
برخی افراد معتقد هستند این موج غالب زبان انگلیسی بر زبانهای دیگر به صورت موقتی است. اما نکتهای که باید در نظر گرفت این است که در تمام ارتباطات جهانی این زبان به عنوان یک راه ارتباطی در نظر گرفته شده است. حتی در مجامع سیاسی مانند سازمان ملل، به صورت ناخواسته تسلط سیاستمداران بر سخنرانی به این زبان به عنوان یک وجه امتیاز مثبت در نظر گرفته میشود. با اینکه در این مجامع الزامی به سخنرانی به زبان انگلیسی نیست اما این فکر به صورت پیشفرض در ذهن بیشتر مردم جهان غالب شده است.
با این وجود باید بقای زبانهای محلی کشورها را نظر داشت. چرا که ممکن است این زبان در فرهنگها تاثیر گذاشته و باعث به حاشیه رفتن و حتی خطر انقراض زبان اصلی کشورها شود. کنترل این موضوع و ایجاد توازن در حفظ و نگهداری زبان اصلی در کنار یادگیری زبانهای دیگر بر عهده سیستم آموزشی و مجامع زبانشناسی هر کشور است.
چیزی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، یادگیری زبان انگلیسی با گذشت زمان و رشد ارتباطات و تکنولوژیهای مختلف بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده است. بنابراین نباید از اهمیت یادگیری زبان انگلیسی چشمپوشی کرد. ضمن آن که قدرت رشد افراد از هر لحاظ (کار، برقراری ارتباط، اجتماعی و زندگی) با این نکات افزایش پیدا خواهد کرد.
زبان رو بهصورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.