• انگلیش توربو
  • ۱۴۰۳/۰۲/۱۶
  • ۱۰ دقیقه
  • ۰ دیدگاه

چرا میفهمم ولی نمی‌تونم حرف بزنم؟ (زبان انگلیسی)

من می‌فهمم ولی نمی‌تونم صحبت کنم!

سلام به دوستان توربویی عزیزم، فائزه خدابنده لو هستم و با مقاله‌ی “من می‌فهمم ولی نمی‌تونم صحبت کنم” در خدمتتون هستم.
در این مقاله می‌خوام به این سوال که ممکنه مشکل خیلی از ما باشه جواب بدم و راه کارش هم بگیم، تا آخر این مقاله با ما همراه باشید. این مشکل دلایل زیادی داره مثل روش‌های قدیمی آموزش، تمرکز روی گرامر و کتاب، انتظار زیاد و سریع یاد گرفتن از خود داشتن، استرس گرفتن، تطابق دادن عبارات با زبان فارسی و… اما من این امیدواری رو می‌دم بهتون که اصلا جای نگرانی نیست.
بقیه تونستن، چرا تو نتونی؟

چیزی که همه میگن اینکه:
“look on the bright side of the glass”
به نیمه‌ی پر لیوان نگاه کن!
ولی من، مخالفم!
پدر من همیشه به من و برادرم می‌گه: مهم نیست نصف لیوان تو پر باشه یا خالی، که بخوای حتی به نیمه‌ی پر لیوان نگاه کنی، تو باید خوشحال باشی که اصلا یک لیوان داری! به این میگن مثبت گراییِ واقعی، دیدگاهی واقع بینانه در برخورد با هر چالشی تو زندگی. همین داستان برای زبان صدق میکنه، شما باید خوشحال باشین که یک لیوان دارین، شما از یک مرحله عبور کردین و توانایی شنوایی‌تون خوبه، اینه که مهمه! پس به شکل امتیاز بهش نگاه کنید.
به نوزادی فکر کنین که سال اول فقط گوش میده و نمی‌تونه صحبت کنه حتی نمی‌تونه یک کلمه بگه ولی اونقدر گوش میده، اونقدر می‌شنوه تا زبون باز می‌کنه، این فرمول ماست، ما نوزادانِ زبانیم!

برای یادگیری یک زبان باید خودمون رو یک نوزاد در نظر بگیریم.

سعی برای پیشرفت قشنگه. پس با ناامیدی به خودت نگو: می‌فهمم ولی نمی‌تونم صحبت کنم. قبل اینکه نکته‌ی اول رو مطرح کنم می‌خوام بدونید که انگلیسی صحبت کردن به هیچ عنوان استعداد نمی‌خواد، تلاش و برنامه‌ریزی می‌خواد. به خودت نگو شاید من استعدادشو ندارم، از نظر علمی هم حتی این جمله درست نیست. تو به استعداد درونی نیاز نداری ولی به نظم زیاد چرا!

نکته اول: تقصیر تو نبود ولی الان تقصیر تو هست!

من در طول سال‌های تدریسم خیلی سعی کردم به دوستانی که زبان یادگرفتن رو دوست داشتن یا به اون احتیاج داشتن، بگم که این تقصیر تو نبوده که این باور جا افتاده که می‌شه با کتاب مکالمه یاد گرفت، تقصیر تو نبوده که خیلی‌ها بجای قدرت مکالمه‌ات به مدرکت توجه میکنن! تقصیر تو نبوده که کلی، هزینه کردی، وقت گذاشتی ولی نمی‌تونی سه تا جمله بگی!
ولی بنظر من الان تقصیر تو ست، با اینکه این همه سال کلاس زبان رفتی، این همه وقت، انرژی و پولتو هدر دادی و فهمیدی که کلاس زبان‌ها به روش قدیمی و تمرکز روی کتاب جواب نمیدن اما باز هم می‌خوای ادامه بدی! تقصیر توئه که الان بی خیال شدی و حتی به فکر راه چاره نیستی! درصورتی که می‌دونی مثلا چقدر فیلم دیدن، آهنگ گوش کردن و برنامه داشتن تاثیر داره.

نکته دوم: با کتاب آیین‌نامه نمی‌شه راننده‌ی خوبی شد.

حرکات شنا رو هم بلد باشی، تا نپری توی آب، نمی‌تونی شنا یاد‌ بگیری!
کتاب آیین نامه شاید تئوری به تو انواع تابلوها رو یاد بده ولی شما رو تبدیل به یک راننده‌ی خوب می‌کنه؟ تا وقتی نشینی پشت فرمون تا وقتی اصلا اشتباهاً نزنی ماشین جلویی، راننده نمیشی!
از اشتباه کردن نترس، اونقدر این ماشینِ یادگیری زبان رو خاموش کن، اونقدر سعی به پارک دوبل زدن کن، تا آخرش راحت برونی. با کتاب خوندن می‌شه یاد گرفت ولی نمی‌شه مکالمه کرد. هدف ما هم از انگلیسی یاد گرفتن مکالمه است و بس. از نظر من کتاب خوندن بیشتر برای معلم‌ها و اساتیدی که در حال تدریس هستند، مفیده تا زبان‌آموزان.
پس، قدم اول برای مکالمه: کتاب‌ها را فراموش کن!

نکته سوم: آدم تا یک حدی نباش، یا باش یا نباش!

یه ضرب المثل آمریکایی هست که‌ میگه:

If you kinda want something, then you will kinda get the results u want.

کلمه ی kinda یعنی «تا حدی» این جمله اینو به ما میگه اگر تا حدی یک هدف یا چیزی رو بخوای “تا حدی” هم نتیجه‌ی دلخواه رو ‌می‌گیری.
آدم تا حدی نباشیم، یا بخوایم یا نخوایم. یا صفر یا صد!
اگر واقعا می‌خوای شروع کنی، هزار تا راه داری، از حقیقت فرار نکن.
هزاران تا سایت، پیج و منبع وجود داره. همه چیز آماده است که برنامه‌ریزی کنی. توی مقاله‌ی بعدی بهت میگم دقیق چیکار کنی.

نکته چهارم: هیچ وقت برای شروع دیر نیست.

طبیعت زبان اینجوریه که برای یادگیری‌اش سن مطرح نیست و هیچ وقت سن مشخصی براش تعریف نشده، قشنگ به این جمله‌ام دقت کن:

You cannot go back and make a brand new beginning, but you can start now and make a brand new ending.

شاید نتونی برگردی عقب و یک شروع خوب بسازی ولی می‌تونی همین الان شروع کنی و یک پایان زیبا بسازی.
هیچ وقت دیر نیست اگر همین الان شروع کنی.

نکته پنجم: ما باید دست از ایراد گرفتن و مسخره کردن برداریم.

یک داستان غم انگیز ولی جالب.
نمی‌دونم دقت کردین یا نه ولی انگلیسی حرف زدن یک زبان‌‍آموز با یک آدم انگلیسی زبان خیلی راحت‌تر و کم استرس‌تر از حرف زدن با آدم فارسی زبان ایرانی، که زبانش خوبه.

خیلی کوتاه و مختصر! بیاین تصحیح کردن درجا رو فراموش کنیم و به جاش به هم افتخار کنیم. یک زبان‌آموز نیاز به ترحم نداره، نیاز به تشویق و حمایت غیر تعصبی داره. تشویق و‌ انرژی مثبت فراموش نشه! یادمون باشه که هر چیزی که الان برامون آسون شده، اولش سخت بوده.

در مقاله‌‌های بعدی چند راه‌کار برای تقویت مکالمه در خانه، بدون هزینه، بدون نیاز به پشتیبان و به صورت خودخوان بهتون می‌گم.
در نهایت اینکه خوش بگذرون و انگلیسی یاد بگیر، سخت نگیر، طبیعت یادگیری زیان انگلیسی با خوش گذرونی است، اگر از آدم‌هایی که زبانشون خیلی خوبه بپرسی، می‌بینی که اکثرشون با فیلم و سریال دیدن و آهنگ گوش کردن، بخش مهمی از پروسه‌ی یادگیریشون بوده و هست.
استرس نداشته باش، شروع کن و به خودت ایمان داشته باش .
ما هم توی این مسیر همراهتیم.

Believe that you can and you are halfway there.

باور کن که می‌تونی و اینجوری نصف راهو رفتی.

ما هم توی این مسیر همراهتیم.
اگه سوالی داشتی، کلی راه ارتباطی داریم: می‌تونی برامون کامنت کنی، اینستاگرام دایرکت بدی، توی کانال تلگراممون کامنت بذاری و یوتیوب هم که هستیم.
منتظر خوندن نظراتت هستم. نظرتو برام کامنت کن.

نویسنده: فائزه خدابنده لو

اشتراک گذاری مقاله در شبکه‌های اجتماعی

میزان رضایت کاربران از این مقاله
میزان رضایت کاربران از این مقاله
Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

10 − دو =