توربو، جدیدترین روش برای یادگیری زبان بدون نياز به كتاب و جزوه، از مبتدی تا پیشرفته مناسب برای همه افراد در همه سنین
آموزش زبان انگلیسی

  • انگلیش توربو
  • ۱۴۰۳/۰۲/۱۶
  • ۱۰ دقیقه
  • ۱ دیدگاه
فهرست مطالب

    گرامر فعل در زبان انگلیسی: انواع متفاوت و مقایسه آن در حالت‌های مختلف

    فعل در زبان انگلیسی کلمه‌ای است که آنچه را که فاعل یک جمله انجام می‌دهد را توصیف می‌کند. فعل در زبان انگلیسی می‌تواند اعمال، رخدادها و حالات (جسمی یا ذهنی) را نشان دهد.

    مثال:

    • Jeffrey builds a house.
    • Anita is thinking about horses.
    • True love exists.

    هر جمله باید حداقل یک فعل در زبان انگلیسی داشته باشد. در ابتدایی‌ترین سطح، یک جمله می‌تواند فقط از یک فعل در زبان انگلیسی منفرد در شکل امری (مثلاً «Run») تشکیل شده باشد. در این مثال، فاعل ضمنی «you» است.

    گرامر فعل در زبان انگلیسی: انواع و مقایسه آن با حالت‌های دیگر

    صرف فعل در زبان انگلیسی

    فعل در زبان انگلیسی بسته به فاعل، زمان، حالت و صدا (Voice) می‌توانند شکل خود را تغییر دهند. به این می‌گویند صرف فعل در زبان انگلیسی

    شش فرم فاعلی در زبان انگلیسی وجود دارد:

    I First person singular – اول شخص مفرد
    You Second person singular – دوم شخص مفرد
    He/she/it Third person singular – سوم شخص مفرد
    We First person plural – اول شخص جمع 
    You Second person plural – دوم شخص جمع
    They Third person plural – سوم شخص جمع

    افعال و فاعل باید از نظر تعداد با هم موافق باشند. اگر فاعل مفرد باشد، فعل نیز باید مفرد باشد. به همین ترتیب، اگر فاعل جمع باشد، فعل باید جمع باشد. به این توافق فاعل و فعل گفته می‌شود.

    چند مثال درست و غلط ببینیم: 

    • She talks a lot.
    • She talk a lot.
    • We talk a lot.
    • We talks a lot.

    زمان فعل در زبان انگلیسی

    افعال نیز بر اساس زمان صرف می‌شوند. در زبان انگلیسی سه زمان اصلی وجود دارد:

    • گذشته (عملی انجام شده است)
    • حال (عملی در حال انجام است)
    • آینده (اقدامی انجام خواهد شد)

    هر زمان دارای یک جنبه ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری با قوانین خاص خود برای صرف است.

    اشکالی که یک فعل در هر جنبه می‌گیرد به فاعل و با قاعده یا بی‌قاعده بودن فعل بستگی دارد. در زیر جدولی ارائه شده است که شکل‌های مختلف فعل با قاعده «look» را به صورت اول شخص مفرد نشان می‌دهد:

    Past Present Future
    Simple looked at the painting. look at the painting. will look at the painting.
    Progressive was looking at the painting. am looking at the painting. will be looking at the painting.
    Perfect had looked at the painting. have looked at the painting. will have looked at the painting.
    Perfect progressive had been looking at the painting. have been looking at the painting. will have been looking at the painting.

    فعل در زبان انگلیسی – حالت

    حالت یک فعل در زبان انگلیسی نشان دهنده لحن و قصد جمله است. پنج حالت دستوری در زبان انگلیسی وجود دارد:

    حالت عملکرد مثال
    Indicative نشان دادن یک حقیقت و فکت. “Tony likes chocolate.”
    Imperative بیان دستور و امر.  Wash the dishes.”
    Interrogative پرسیدن سوال. Did you do your homework?”
    Conditional بیان یک شرط. “If you want to borrow that book, you can.”
    Subjunctive بیان خواسته، آرزو و یک شرایط خیالی “If I were rich, I would buy an island.”

    فعل در زبان انگلیسی – مجهول و معلوم 

    اکثر جملات می‌توانند از مجهول و معلوم بودن استفاده کنند. جمله معلوم جمله‌ای است که فاعل عمل را انجام می‌دهد.

    مثال: 

    • Lucas broke a chair.

    جمله مجهول جمله‌ای است که در آن به فاعل عمل می‌شود. جملات مجهول با استفاده از شکلی از فعل کمکی “be” (به عنوان مثال، “was,” “is,” “were”) ساخته می‌شوند و پس از آن شکل سوم فعل اصلی (به عنوان مثال،eaten,” “taken”) ساخته می‌شوند.

    جملات مجهول برای تاکید بر نتیجه یک عمل به جای خود عمل مفید هستند.

    مثال: 

    • A chair was broken (by Lucas).

    فعل در زبان انگلیسی – Participles

    Participles از افعال تشکیل می‌شوند. دو نوع participles وجود دارد:

    •  Past participles معمولاً در ترکیب با یک فعل کمکی (مثلاً (“has” “had” “had” برای زمانهای کامل (ارتباط یک عمل یا رویداد گذشته به زمان بعدی) استفاده می‌شود. Past participle معمولاً با اضافه کردن پسوند “-ed” (به عنوان مثال، “worked”) نیز تشکیل می‌شوند.
    • Present participles برای زمان‌های استمراری (توصیف عملی که در حال انجام است) استفاده می‌شود. آن‌ها با اضافه کردن پسوند “-ing” (به عنوان مثال، “reading”) تشکیل می‌شوند.

    معمولاً از این مورد  به عنوان صفت نیز استفاده می‌شود (به عنوان مثال، “running shoes”).

    فعل در زبان انگلیسی – با قاعده و بی‌قاعده

    افعال با قاعده از قوانین صرف استاندارد برای افعال انگلیسی پیروی می‌کنند – اکثر افعال با قاعده هستند. یک فعل اگر ماضی و ماضی ساده آن با اضافه کردن پسوند “ed-” یا “d-” اگر کلمه قبلاً به حرف “e” ختم شده باشد، تشکیل شود،( با قاعده در نظر گرفته می‌شود.

    مثال: 

    • Sarah finished her work.
    • Claude had finished his dinner when James called.
    • Jock has finished writing in his journal.
    • Tina will have finished her course by the end of next month.

    افعال بی قاعده، ماضی و ماضی ساده خود را به نحوی غیر از افزودن پسوند «-ed» تشکیل می‌دهند.

    مثال: 

    • Andre swam in all five of the Great Lakes last summer.
    • had swum almost a mile when the island came into view.
    • Melissa has swum every Saturday for the last three years.
    • If he succeeds next week, Antonio will have swum the English Channel ten times!

    فعل در زبان انگلیسی – افعال متعدی و لازم

    فعل متعدی فعلی است که بر کسی یا چیزی عمل می‌کند و بنابراین مفعول مستقیم می‌گیرد (چیزی که بر آن عمل می‌شود).

    مثال: 

    • Kelly asks a question.
    • Toby buys groceries.

    افعال لازم بر کسی یا چیزی عمل نمی‌کنند و بنابراین مفعول مستقیم نمی‌گیرند.

    در حالی که یک فعل لازم مفعول مستقیم نمی‌گیرد، می‌توان آن را همراه با یک قید یا عبارت قیدی استفاده کرد (همانطور که یک فعل متعدی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد).

    مثال: 

    • Rita coughed.
    • Rita coughed loudly.
    • Rita coughed on me!

    برخی از افعال دارای دو مفعول هستند: یک مفعول مستقیم و یک مفعول غیر مستقیم (معمولاً شخصی که عمل برای او انجام می‌شود).

    مثال: 

    • Amira reads me a book.

    فعل در زبان انگلیسی – افعال کنشی و حالتی

    Dynamic verbs (همچنین به آنها افعال کنشی گفته می‌شود) اعمال یا رویدادهای خاص و موقتی را توصیف می‌کنند (مانند “eat,” “sleep,” “write”)

    مثال: 

    • Amy kicks the ball.
    • Lydia is running to school.

    Stative verbs حالتی از بودن یا ادراک را توصیف می‌کنند (به عنوان مثال، “she is,” “it seems,” “they belong”). آن‌ها همچنین می‌توانند برای توصیف یک وضعیت ذهنی، عاطفی یا فیزیکی استفاده شوند (به عنوان مثال، “I believe,” “you hear”).

    افعال حالتی معمولاً برای حالتی استفاده می‌شود که کلی یا بدون تغییر است، بنابراین نمی‌توان آن‌ها را در زمان استمراری (مستمر) به کار برد.

    مثال: 

    • Karl believes in himself.
    • Karl is believing in himself.

    فعل در زبان انگلیسی – افعال ربطی

    یک فعل ربطی (همچنین copular verb نامیده می‌شود) موضوع جمله را با یک “مکمل موضوع” (یعنی اسم یا صفتی که آن را توصیف می‌کند) مرتبط می‌کند. افعال ربطی رایج شامل “be,” “seem,” “become,”  و  “feel.” است.

    مثال: 

    • Fionna is proud.
    • The pillow feels soft.

    بیشتر افعال ربطی را می‌توان به عنوان افعال کنشی نیز استفاده کرد و یک عمل خاص را به جای یک حالت توصیف می‌کند (به عنوان مثال، “Sofie feels the pillow”).

    فعل در زبان انگلیسی – افعال کمکی

    افعال کمکی (که به آن‌ها Auxiliary verbs نیز گفته می‌شود) شامل افعالی مانند”be”، “do” و “have” است. آن‌ها در ترکیب با یک فعل (اصلی) دیگر برای تغییر معنای آن استفاده می‌شوند. از افعال کمکی می‌توان برای نشان دادن زمان، حالت و voice استفاده کرد.

    مثال: 

    • am waiting.
    • Did you enjoy the meal?
    • The door was locked.
    • Alicia has not spoken to me for a week.

    فعل در زبان انگلیسی – افعال مدال

    افعال مدال افعالی کمکی هستند که همراه با فعل (اصلی) دیگر برای بیان توانایی، اجازه، امکان، ضرورت یا الزام به کار می‌روند. افعال مدال عبارتند از can, could, may, may, must, ought, shall, should, will. نکته مهم: افعال مدال تغییر شکل نمی‌دهند.

    مثال: 

    • can read Arabic and Hebrew.
    • Martin should speak a little louder.
    • Talia ought to perform at the talent show.

    فعل در زبان انگلیسی – افعال عبارتی

    فعل عبارتی از دو یا چند کلمه تشکیل شده است که به عنوان یک فعل تنها عمل می‌کند. افعال عبارتی معمولاً یک فعل را با یک قید یا حرف اضافه ترکیب می‌کنند تا معنایی مستقل از کلمات اصلی ایجاد کنند. به عنوان مثال، فعل “kick” و حرف اضافه “off” با هم ترکیب می‌شوند و فعل عبارتی “kick off” را تشکیل می‌دهند که به معنای “شروع” است.

    مثال: 

    • I’m going to move out next month.

    فعل در زبان انگلیسی – اسم مصدر

    Gerund اسمی است که فعل را به صورت فعل (ing-) می‌گیرد. Gerunds معمولاً همان عملی را که از آن ساخته شده است توصیف می‌کند.

    مثال: 

    Eating fruits and vegetables is good for you.

    اشتراک گذاری مقاله در شبکه‌های اجتماعی

    میزان رضایت کاربران از این مقاله
    میزان رضایت کاربران از این مقاله
    Rate this post

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *