در زبان انگلیسی راههای مختلفی برای توصیف قوانین و تعهدات وجود دارد، و به عنوان یک دانشآموز میتوان فهمید که کدام روش برای هر موقعیتی مناسب است. در اینجا توضیحی در مورد هر فعل وجهی که برای بیان الزام و نحوه و زمان استفاده از آنها استفاده میکنیم آورده شده است.
[epcl_box type=”information”]Must در زبان انگلیسی اساسیترین و مستقیمترین راه برای گفتن چیزی است که اجباری است. این بدان معناست که شما چارهای جز انجام (یا انجام ندادن) یک عمل ندارید. ما فقط میتوانیم از must در زبان انگلیسی در شکل فعلی برای توصیف یک تعهد کلی یا دائمی یا تعهدی در آینده نزدیک استفاده کنیم. [/epcl_box]
در اینجا چند نمونه آورده شده است:
برای ساختن جملات منفی، n’t را به must در زبان انگلیسی اضافه میکنیم:
ما از mustn’t برای بیان یک ممنوعیت یا تعهد قوی استفاده میکنیم. مثلا:
امکان طرح سوال با must در زبان انگلیسی وجود دارد، اما در انگلیسی مدرن چندان رایج نیست. برای ایجاد فرم سوال، فاعل و must در زبان انگلیسی را برعکس میکنیم:
در اینجا چند نمونه آورده شده است:
[epcl_box type=”information”]در جملات مثبت، have to در زبان انگلیسی به معنای “must” است و برای بیان تعهدات استفاده میشود. با این حال، have to در زبان انگلیسی بسیار انعطافپذیرتر است، زیرا میتوانیم از آن در گذشته، حال و آینده استفاده کنیم. به همین دلیل در انگلیسی مدرن بسیار رایج است. [/epcl_box]
در اینجا چند نمونه از جملات مثبت آورده شده است:
ما از سوالات have to در زبان انگلیسی برای پرسیدن اینکه آیا چیزی اجباری است استفاده میکنیم، و سؤالات have to در زبان انگلیسی مدرن بسیار رایج تر از سؤالات must در زبان انگلیسی هستند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
از شکل منفی have to زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم بگوییم که اجباری برای انجام کاری نیست.. مثلا:
برای توصیف یک تعهد در گذشته، تنها شکل ممکن گذشته have to در زبان انگلیسی است که «had to» است. بنابراین شکل گذشته ساده must در زبان انگلیسی «had to» است.
مثلا:
ما همچنین میتوانیم از have to در زبان انگلیسی در زمانهای دیگر استفاده کنیم، مانند شکل فعلی کامل زمانی که میخواهیم تعهدات یا تعهدات اخیر را در یک بازه زمانی ناتمام توصیف کنیم.
مثلا:
چه زمانی از have to و چه زمانی از must استفاده میکنیم؟ به طور کلی، در شکل مثبت فعلی میتوانید از must در زبان انگلیسی یا have to در زبان انگلیسی استفاده کنید. با این حال، وقتی اول شخص صحبت میکنیم، تفاوت جزئی وجود دارد. وقتی میخواهید یک تعهد درونی را توصیف کنید (سفارشی که به خودتان میدهید)، بهتر است از must در زبان انگلیسی استفاده کنید.
مثلا:
برعکس، وقتی یک تعهد خارجی را توصیف میکنید (دستوری که کسی به شما میدهد) از have to در زبان انگلیسی استفاده میکنیم.
مثلا:
در عوض وقتی دستورات عمومی و رسمی هستند، برای مثال در اعلانها و اسناد، معمولاً از must در زبان انگلیسی استفاده میکنیم.
مثلا:
کلمه “shall” در انگلیسی، به عنوان یک فعل کمکی (modal verb) به کار میرود و در برخی موارد برای بیان تصمیم، پیشنهاد، التزام، و آینده به کار میرود. به طور کلی، معانی و کاربردهای “shall” به شکل زیر هستند:
توجه داشته باشید که استفاده از “shall” به مراتب کمتر از “will” برای بیان آینده است و بیشتر در برخی موارد رسمیت یا فرمالیته بیان میشود. در انگلیسی مدرن، بسیاری از افراد از “will” به جای “shall” برای بیان آینده استفاده میکنند، مگر در موارد خاصی که برخی از نوشتارها یا مکاتبات رسمی ترتیب استفاده از “shall” را دهند.
مثلا:
ما از need در زبان انگلیسی برای توصیف یک ضرورت استفاده میکنیم. این معنای بسیار شبیه به الزام دارد و بنابراین میتواند روشی مؤدبانهتر برای گفتن “must” یا “have to” باشد. به طور غیر معمول، need در زبان انگلیسی هم یک فعل عادی و هم یک فعل مُدال است. تقریباً در همه موارد میتوانید به سادگی از فرم فعل معمولی استفاده کنید که ساختار منظمی دارد.
در اینجا چند نمونه آورده شده است:
در انگلیسی مدرن، need در زبان انگلیسی به عنوان یک فعل مدال فقط به صورت منفی و بدون “to” استفاده میشود.
مثلا:
ما از may در زبان انگلیسی برای درخواست و دادن مجوز رسمی استفاده میکنیم.
در اینجا چند نمونه از may در زبان انگلیسی آورده شده است:
اگر سوالی در رابطه با هر یک از کاربردهای این کلمات داشتید، حتما در بخش کامنتها از ما بپرسید.
زبان رو بهصورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.
درصد مطالعه مقاله