فعل انگلیسی چیست؟

فعل یکی از مهم‌ترین part of speech زبان انگلیسی در کنار اسم (noun) و صفت (adjective) است که آشنایی با آن‌ از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله قصد داریم تا تمامی موارد مربوط به افعال را در زبان انگلیسی مرور کنیم و به صورت کامل به سوال فعل انگلیسی چیست؟ بپرداختیم.

مطالبی که در ادامه مشاهده خواهید کرد:

• فعل چیست؟
• راه تشخیص فعل در جملات انگلیسی
• حالت فعل در تمامی زمان‌های زبان انگلیسی
• آشنایی انواع فعل در زبان انگلیسی
• وجه دستوری افعال
• وجه وصفی افعال

حالت فعل در زمان‌های انگلیسی

فعل (verb) در زبان انگلیسی، کلمه‌ای است که برای بیان کنش، حالت یا وجود عمل می‌کند. این بخش اساسی از جمله، توانایی نشان دادن زمان انجام کار را دارد و بنابراین، برای فهمیدن معنی کامل جمله، ضروری است. فعل‌ها در انگلیسی می‌توانند به شکل‌های مختلفی بیان شوند که این شکل‌ها عبارتند از: فعل اصلی، فعل کمکی و فعل‌های با قاعده و بی‌قاعده.

تشخیص فعل در جملات انگلیسی

برای شناسایی فعل در جمله، ابتدا باید به دنبال کلمه‌ای بگردیم که کنش یا حالتی را نشان دهد. این کنش می‌تواند فیزیکی (مانند دویدن، خوردن) یا ذهنی (مانند فکر کردن، باور داشتن) باشد. به علاوه، تغییرات زمانی فعل می‌تواند به ما کمک کند تا آن را در جمله پیدا کنیم؛ به عنوان مثال، با تغییر زمان جمله از حال به گذشته یا آینده، فعل موجود در جمله نیز تغییر می‌کند. از این رو، شناسایی فعل در جمله نه تنها به ما کمک می‌کند تا اصلی‌ترین بخش جمله را درک کنیم، بلکه به ما امکان می‌دهد تا زمان وقوع کنش یا حالت را نیز مشخص کنیم.

فعل معمولا کلمه‌است که بعد از فاعل در جمله می‌آید.

به این چند مثال دقت کنید:

• در جمله اول، “go” فعلی است که به زمان حال ساده اشاره دارد و نشان‌دهنده یک عادت یا فعالیت روزمره است.
• در جمله دوم، “are studying” یک فعل به شکل حال استمراری است که نشان می‌دهد کنش در حال انجام است.
• جمله سوم با استفاده از فعل “watched” به گذشته ساده اشاره دارد، نشان‌دهنده فعالیتی است که قبلا انجام شده است.
• در نهایت، جمله چهارم با “will be sent” به زمان آینده به صورت مجهول اشاره دارد، که نشان می‌دهد کنشی در آینده انجام خواهد شد و انجام دهنده فعالیت مشخص نیست.

زمان فعل در جملات انگلیسی

این که جمله گذشته، حال یا آینده است را فعل مشخص می‌کند. در تمامی زمان‌های انگلیسی متفاوت است. معمولا در زمان‌های perfect به قبل از فعل یک have یا has اضافه می‌شود و یا در زمان آینده ساده یک will قبل از فعل در جمله استفاده می‌شود. در این جدول می‌توانید تمامی حالت‌های فعلی را در زمان‌های انگلیسی مشاهده کنید.

این جدول به خوبی گستره‌ی زمانی اعمال و حالات را در زبان انگلیسی و چگونگی بیان آن‌ها در جمله را نشان می‌دهد. هر زمان خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد که از طریق فرم‌های مختلف فعلی و ساختار جمله قابل شناسایی است. برای آشنایی با انواع زمان‌های انگلیسی، از مقاله آموزش زمان‌های انگلیسی دیدن کنید.

انواع فعل در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، فعل‌ها به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی دارند. در ادامه، به معرفی انواع فعل‌ها و ذکر مثالی برای هر کدام پرداخته‌ایم.

• فعل عمل (Action Verbs): این دسته از فعل‌ها کنشی را بیان می‌کنند که توسط شخص یا چیزی انجام می‌شود. مثال: “.She sings beautifully” (او زیبا می‌خواند.)
• فعل ربطی (Linking Verbs): فعل‌های پیوندی، حالت یا وجود را بیان می‌کنند و موضوع جمله را به توصیف یا مکملی متصل می‌کنند. مثال: “.The sky seems blue” (آسمان آبی به نظر می‌رسد.)
• فعل کمکی (Helping Verbs or Auxiliary Verbs): این فعل‌ها به فعل اصلی کمک می‌کنند تا زمان، صدای فعلی، یا حالت شرطی جمله را مشخص کنند. مثال: “.She has finished her work” (او کارش را تمام کرده است.)
• فعل مُدال (Modal Verbs): فعل‌های مُدال نوعی فعل کمکی هستند که قابلیت، اجبار، امکان، یا اجازه را بیان می‌کنند. مثال: “.You must leave now” (شما باید حالا بروید.)
• فعل متعدی (Transitive Verbs): فعل‌های انتقالی مستقیم، کنشی را به مفعول انتقال می‌دهند. مثال: “.He reads books” (او کتاب می‌خواند.)
• فعل لازم (Intransitive Verbs): این فعل‌ها مفعول مستقیم ندارند و کنش فقط به فاعل محدود می‌شود. مثال: “.He sleeps early” (او زود می‌خوابد.)
• فعل با قاعده (Regular Verbs): فعل‌هایی که برای تشکیل زمان گذشته و اسم مفعول از قاعده افزودن ed یا d پیروی می‌کنند. مثال: “.She played piano” (او پیانو نواخت.)
• فعل بی‌قاعده (Irregular Verb): فعل‌هایی که در تشکیل زمان گذشته یا اسم مفعول از قواعد معمولی پیروی نمی‌کنند. مثال: “.He went to school” (او به مدرسه رفت.)

برای آشنایی بیشتر با انواع فعل در زبان انگلیسی پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را مطالعه کنید.

وجه افعال (mood of the verbs)

حالت افعال در زبان انگلیسی نقش مهمی در بیان نیت، درخواست، فرضیه و احتمالات دارد. این حالات به پنج دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پرسشی، خبری، امری، شرطی و اختیاری. هر کدام از این حالات را می‌توان در جملات مختلف به کار برد تا معنای خاصی را منتقل کنند. لیست حالات فعل در زبان انگلیسی عبارتند از:

• پرسشی (Interrogative)
• خبری (Indicative)
• امری (Imperative)
• شرطی (Conditional)
• اختیاری (Subjunctive)

فعل پرسشی (Interrogative)

از حالت interrogative همانطور که از نامش مشخص است، برای پرسش استفاده می‌شود. در این حالت، فعل به گونه‌ای قرار می‌گیرد که سوالی را مطرح کند.

فعل انگلیسی خبری (Indicative)

حالت گزاره‌ای برای بیان واقعیت‌ها و اطلاعات مستقیم استفاده می‌شود.

فعل امری (Imperative)

حالت امری فعل انگلیسی برای دادن دستور یا توصیه استفاده می‌شود.

فعل انگلیسی شرطی (Conditional)

حالت شرطی برای بیان احتمالات یا شرایط فرضی استفاده می‌شود.

اختیاری (Subjunctive)

حالت اختیاری برای بیان آرزوها، توصیه‌ها و شرایط غیر واقعی استفاده می‌شود.

این پنج حالت افعال در زبان انگلیسی، امکان بیان دقیق اندیشه‌ها، سوالات، دستورات، شرایط و آرزوها را فراهم می‌آورند و به غنای زبان کمک شایانی می‌کنند.

وجه وصفی افعال (voice of the verbs)

 در زبان انگلیسی، صدای افعال به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: فعال (Active Voice) و مجهول (Passive Voice). این دو صدا نقش مهمی در نحوه بیان ایده‌ها و اطلاعات دارند و انتخاب بین این دو حالت بر اساس نیت نویسنده و اینکه می‌خواهد توجه را به فاعل کنش یا به خود کنش جلب کند، صورت می‌گیرد.

صدای فعال (Active Voice)

در صدای فعال، فاعل کنش انجام دهنده‌ عمل است و مستقیماً قبل از فعل قرار می‌گیرد. جملات فعال معمولاً واضح‌تر و قاطع‌تر هستند. در این نوع جملات، فاعل، عمل را انجام می‌دهد.

صدای مجهول (Passive Voice)

در صدای مجهول، مفعول به عنوان کنش پذیر، به فاعل جمله تبدیل می‌شود و فاعل اصلی ممکن است در جمله حذف شود یا در انتهای آن با استفاده از حرف اضافه “by” ذکر شود. جملات مجهول زمانی استفاده می‌شوند که نویسنده بخواهد توجه را بیشتر به کنش یا مفعول جلب کند تا فاعل کنش.

استفاده از صدای فعال و مجهول به نویسنده اجازه می‌دهد تا بر اساس هدف نوشتاری خود، بر روی عناصر مختلف جمله تمرکز کند. صدای فعال برای بیان واضح و مستقیم مناسب است، در حالی که صدای مجهول می‌تواند برای تاکید بر نتیجه کنش یا در مواقعی که فاعل نامعلوم یا نامهم است، به کار رود.

جمع‌بندی

در این مطلب از انگلیش توربو سعی کردیم تا جایی که امکانش هست راجع به افعال و حالت افعال در زبان انگلیسی مطالبی را ارائه دهیم. دانستن تمامی این نکات برای شاگردان در سطوح مبتدی و متوسط باعث می‌شود تا درک بهتری از افعال در جملات داشته باشند و رِنج گرامری خود را افزایش دهند.

سوالات متداول

زمان‌های افعال در زبان انگلیسی چگونه تقسیم‌بندی می‌شوند؟ زمان‌های افعال در زبان انگلیسی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: گذشته، حال و آینده. هر کدام از این دسته‌ها به سه زیر مجموعه تقسیم می‌شوند: ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری. این تقسیم‌بندی به نویسنده اجازه می‌دهد که با دقت بیشتری زمان و جنبه‌های مختلف عمل را بیان کند.

فرق بین افعال قاعده‌مند و نامنظم در زبان انگلیسی چیست؟ افعال قاعده‌مند در زبان انگلیسی با افزودن “ed” به انتهای فعل برای ساختن زمان گذشته و مفعول ماضی ساخته می‌شوند (مثل: walk-walked). در مقابل، افعال نامنظم شکل‌های گذشته و مفعول ماضی متفاوتی دارند که باید به طور جداگانه به خاطر سپرده شوند (مثل: go-went-gone).

چگونه می‌توانیم فعلی را در زبان انگلیسی منفی کنیم؟ برای منفی کردن فعل در زبان انگلیسی، معمولاً از فعل کمکی “do” به همراه ذره منفی “not” استفاده می‌شود (در زمان حال و گذشته ساده). به عنوان مثال، “I do not walk” یا “She did not go”. در زمان‌های دیگر، افعال کمکی دیگر مانند “have”، “will” و “be” به همراه “not” برای ایجاد جمله منفی به کار می‌روند.

چه زمانی باید از صدای مجهول در زبان انگلیسی استفاده کرد؟ صدای مجهول در زبان انگلیسی زمانی به کار می‌رود که نویسنده یا گوینده بخواهد توجه را بیشتر به کنش یا نتیجه عمل جلب کند تا کنشگر آن. این صدا معمولاً در متون علمی، گزارش‌های رسمی و زمانی که فاعل عمل نامعلوم یا غیر مهم است، به کار می‌رود. ساختار مجهول با استفاده از فعل کمکی “be” به همراه شکل سوم فعل اصلی (مثل: The book was written by the author) ایجاد می‌شود.

انگلیش توربو

زبان رو به‌صورت ساده، روان و کاربردی همراه با فان و سرگرمی یاد بگیر.